Ik ging met Vrouw & Bedrijf mee naar Brussel en daar hoorde ik van het ontwikkeltraject Ondernemende Vrouwen. Zo’n dag mee met allemaal onbekenden is voor mij altijd een enorme stap en ik dacht misschien gaat zo’n traject me wel helpen. Want wat ik gewoon heel erg heb is dat ik altijd veel te veel geef. Ik wil geen zeven dagen thuis op het bedrijf werken en dus zoek ik er altijd wat naast. Dat begint dan met 2 dagen, maar binnen no time werk ik er weer vier. Ik vind het dan zo leuk en ze geven me het gevoel dat ik nodig ben. Dan wil ik geen nee zeggen. Maar uiteindelijk ren ik mezelf weer voorbij.
In de DISC kwam dat ook direct naar voren. Ik wil het mensen graag naar de zin maken, maar dat hou je niet vol. Al denk je zelf van wel. In de tijd dat we in dit traject zaten merkte ik dat de rust heel erg ontplooit. Vanuit al die A4-tjes met verschillende waardes bleven voor mij de belangrijkste over en dat maakte me heel veel duidelijk. Zeker door er over te praten met de andere boerinnen. Iedereen is anders, en dan kom je erachter waarom dat zo is. Toen werd me ook duidelijk dat het goed is zoals het is. Alles kreeg voor mij echt een plek.
Ons gezin en het bedrijf staan voorop, maar ik wil ook iets voor mezelf doen. Ik ben nu 53 jaar en ik heb al heel veel dingen buiten de deur gedaan. Steeds liep ik weer in mijn eigen valkuil, dat ik te veel ging te doen, te veel dagen buiten de deur was. Nu ben ik als zorgvrijwilliger in een hospice aan de slag gegaan en daar kan ik helemaal mijn eigen tijd indelen. Er is totaal geen druk, omdat ik het vrijwillig doe. Het geeft me zo veel voldoening om iets voor deze mensen te kunnen doen. Daar doe ik het voor. En als ik nu gaten in het rooster zie vul ik die niet automatisch op. Dat levert me zoveel creativiteit op. Het geeft me de vrijheid om er ook voor mijn familie te kunnen zijn als ik dat wil.
Ik doe iets heel anders dan wat ik eerder deed. Die stap heb ik echt kunnen nemen door mee te doen aan het ontwikkeltraject Ondernemende Vrouwen. Als ik terugkijk is er thuis niet veel veranderd. En toch voelt het anders. Ik heb het gevoel dat ik nog meer gezien wordt door mijn gezin. Ik denk doordat ik de verhalen echt met hun heb gedeeld. We hebben het traject eigenlijk samen gedaan en dat was voor mij heel bijzonder. Ook met volwassen kinderen die al op het punt staan om het bedrijf over te nemen was het voor mij het goede moment om mee te doen. Mijn tijd is nu.
Geschreven door Anneke Assies (deelnemer Ondernemende Agrarische Vrouwen 2023-2024).
Wil je meer weten over het ontwikkeltraject seizoen 2024-2025? Op deze pagina lees je er meer over.
