De afgelopen weken was ik bij bijeenkomsten van de LTO-vakgroep Melkveehouderij in Weerselo en Deventer. Verhitte overleggen, en daar heb ik alle begrip voor. Sommige ondernemers leven tussen hoop en vrees. Met name de circa 2.500 PAS-melders, waarvan zo’n zeshonderd in Gelderland en Overijssel.

De mogelijke verlenging van de termijn van legalisering met drie jaar, die de minister heeft aangekondigd, zie ik niet als oplossing, maar als het probleem vooruitschuiven.

De vraag wat wij als LTO Noord aan het probleem doen, komt tijdens zo’n overleg ook weer naar voren. We lopen ons het vuur uit de sloffen, maar dat wil niet zeggen dat het direct resultaat oplevert. Achter de schermen zijn wij al vijf jaar in overleg met gedeputeerden en ambtenaren. Echter, ondanks de belofte op legalisatie krijgen infrastructuur, natuur, dijkversterking, Schiphol en Defensie de rechten van stoppende boeren; PAS-melders blijven met lege handen. Toch bespeur ik dat de publieke opinie onze kant opwaait.

LTO Noord heeft in Overijssel het manifest Toekomst voor ons platteland gelanceerd, met de focus op vergunningverlening voor PAS-melders en een toekomstbestendige landbouw. Naast het OAJK, VNO-NCW, Vitens, waterschappen en gemeentes hebben terreinbeherende organisaties, zoals Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en Landschap Overijssel zich bij dit brede collectief aangesloten. Ook zij vinden dat de provincie haar uiterste best moet doen om PAS-melders te legaliseren.

Juist het feit ook andere organisaties deze oproep doen, is met extra aandacht ontvangen in het provinciehuis. Staten en ambtenaren worden zich steeds meer bewust van de onrechtvaardigheid van de PAS-situatie en de sociale en economische impact op het platteland. Het platteland is van ons allemaal; en het is goed te weten dat veel partijen het belang van boeren en tuinders daarin steeds beter onderkennen. Dat kan niet zonder het vergunnen van PAS-melders en andere knelgevallen.