Een melkveehouder van begin zestig blikt terug op een turbulente periode in zijn leven waarin het Vertrouwensloket Welzijn Landbouwhuisdieren hem onverwacht een helpende hand bood. Zijn verhaal is er een van worsteling, maar vooral ook van hoop.
Op een dinsdagmiddag in maart belde een medewerker van het Vertrouwensloket de melkveehouder op die anoniem wenst te blijven. De medewerker vertelde hem dat iemand in zijn omgeving contact had opgenomen en zorgen over hem en zijn vee had geuit. Die woorden kwamen hard binnen. De melkveehouder voelde zich betrapt en schaamde zich. ‘Ik dacht dat ik de schijn wel kon ophouden. Maar dat was blijkbaar niet zo.’
De man die belde, was dierenarts. Hij wilde graag met een bedrijfsadviseur op bezoek komen. De week erop zaten ze bij de melkveehouder aan de keukentafel en luisterden ze aandachtig naar zijn verhaal. Het werd snel duidelijk hoe zwaar het werk hem viel. ‘Het melken alleen al kostte mij acht uur per dag. Door mijn gezondheid ging dat steeds moeilijker. Ik kreeg het werk niet meer alleen gedaan’, aldus de ondernemer. De boer gaf toe dat het welzijn van zijn dieren hieronder te lijden had. ‘Andere zaken vroegen mijn aandacht. Ik wist niet meer waar te beginnen.’
De melkveehouder vertelde ook over zijn financiële situatie. Zijn stallen waren verouderd, er was geen geld voor investeringen of hulp en de stapel rekeningen bleef groeien. ‘Ik voelde mij klemgezet. Ik maakte mij zorgen over mijn bedrijf, mijn inkomen en hoe ik financieel gezien ooit met pensioen zou kunnen’, vertelt hij. Met geduld en begrip hielpen de adviseurs van het Vertrouwensloket de veehouder zijn opties te verkennen. ‘We hebben alles besproken: van de stal aanpassen tot mijn veestapel verkleinen en van een andere rassenkeuze tot jongveeopfok opstarten.’
Uiteindelijk koos de ondernemer voor jongveeopfok. ‘Als ik niet meer hoef te melken, kan ik mijn aandacht richten op de voeding en verzorging van de dieren. Ook biedt het financiële voordelen: ik kan fosfaatrechten verkopen, gras en hooi leveren en inkomsten genereren door mest van anderen te ontvangen.’
Het gesprek was voor de boer een keerpunt. ‘Ze waren begripvol en hebben mij geholpen om overzicht te krijgen. Het was fijn om met buitenstaanders te praten die deskundig zijn en nergens raar van opkijken. Dat gaf moed.’
Met een plan in handen zette de melkveehouder de eerste stappen: hij besprak zijn ideeën met de boekhouder, dierenarts en voerleverancier en ging op zoek naar melkveehouders die baat hebben bij een jongveeopfokker. Dankzij het Vertrouwensloket ontdekte hij hoe waardevol zijn eigen netwerk was en leerde hij connecties effectief te benutten.
Achteraf is de ondernemer opgelucht dat iemand de moed had om het Vertrouwensloket in te schakelen. ‘Ik zag het niet meer zitten, maar dankzij hen heb ik de boel weer op de rails. Ze boden mij hulp en een stuk vertrouwen.’ Hij benadrukt hoe belangrijk het is dat boeren weten dat er hulp beschikbaar is.