Het aantal ratten op Texel begint de spuigaten uit te lopen. Boeren hebben er al langer last van, maar nu trekken zij op met de lokale ondernemersvereniging TOP en twee rattenbestrijders. Ze maken een plan om de rattenpopulatie onder controle te houden op het Noord-Hollandse Waddeneiland.
‘We merken al een poosje dat er meer ratten zijn dan prettig is’, zegt Marcel Wijtten, akkerbouwer en varkenshouder op Texel. Hij is ook vicevoorzitter van LTO Noord-afdeling Texel en zit daarom in het rattenoverleg.
‘Eerst bleef de overlast beperkt tot agrarische bedrijven, maar nu worden ze ook gezien in recreatieparken en bij horeca’, vervolgt Wijtten. ‘Gasten denken een eekhoorntje te zien bij een voederplaats voor vogels, maar eigenlijk is dat een rat. Dat is natuurlijk niet prettig voor de uitstraling van zo’n park.’
De overpopulatie ontstaat doordat de economie en het landschap van Texel de afgelopen decennia dramatisch zijn veranderd. Wijtten: ‘Vroeger was dit een open eiland met weinig bomen en voornamelijk akkerbouw. In de winter was het kaal. Nu zijn overal bloemenranden en in de winter worden wortels geteeld. Er zijn veel meer bungalowparken die beschutting geven en een vindplaats voor voedsel zijn.’
Texel heeft wel roofvogels, maar die pakken volgens Wijtten geen ratten. ‘Of ze kunnen ze niet vinden in het groen.’
Ratten horen bij het ecosysteem, stelt de Texelse ondernemer. ‘Maar nu zijn er gewoon te veel. Er zijn hoekjes waar je bij wijze van spreken de grond ziet bewegen van de ratten. We zoeken een manier om met relatief weinig middelen de populatie onder controle te houden.’
Wijtten heeft goede hoop. ‘Een van de bestrijders werkt veel met rattenhotels, een soort vangkasten. Dat gaat goed bij horeca en op bungalowparken, maar het zet qua aantallen geen zoden aan de dijk. Als we de condities goed krijgen, kan afschot veel beter werken.’
Het plan is dat boeren en rattenbestrijders meer informatie gaan uitwisselen. Ratten kunnen zich bijvoorbeeld goed verbergen in het lange gras langs akkerranden en slootkanten. Als boeren na het oogsten die randen maaien en direct de bestrijder een seintje geven, kunnen er per nacht wel tweehonderd tot driehonderd ratten worden geschoten, verwacht de overleggroep.
Tot slot wil de overleggroep meer doen aan voorlichting. ‘Het is belangrijk dat de gekozen aanpak op het hele eiland wordt overgenomen. Als er hoeken van het eiland zijn die niet meedoen met het beheersplan, begint van daaruit steeds weer nieuwe overlast’, voorspelt Wijtten.