De landbouw in Haarlemmermeer ervaart druk op ruimte. Infrastructuur, woningbouw en een metropolitaans stadspark. De laatste hangt al jaren boven de markt. Het is de reden dat scheidend voorzitter Ton van Schie van LTO Noord Haarlemmermeer destijds bij de afdeling betrokken raakte.
Al die ruimtelijke druk maakt de inspanningen van LTO Noord extra waardevol, stelt Ton van Schie optimistisch. Hij heeft het volste vertrouwen in zijn opvolger Peter Könst, die daarmee zijn derde bestuurstermijn is ingegaan. ‘Ons bestuur heeft een flinke verjonging ondergaan. Ik wilde hen niet gelijk aan hun lot overlaten’, zegt Könst, de nieuwe voorzitter van LTO Noord-afdeling Haarlemmermeer.
Even daarvoor is vader Fried van Schie de kantine binnengestapt voor een snelle begroeting. Hij kent Könst nog van de tijd dat die zijn melkdiploma bij hem haalde. ‘Dat was precies hier’, lacht Könst. ‘Dit is de plek waar vroeger de melktank stond. Ons bedrijf lag toen nog in de Schinkelpolder bij Aalsmeer. In 1989 zijn we grotendeels naar Hoofddorp verhuisd.’
Van Schie: ‘Toen ik in 2000 als docent autotechniek vanuit Hellevoetsluis terugkeerde naar Nieuw-Vennep, had ik eerst de volledige focus op het bedrijf. Bijna alles was nieuw voor me. Het lag namelijk niet in de lijn der verwachting dat ik de zaak zou overnemen. Gaandeweg kreeg ik meer oog voor de omgeving. Zeker toen de plannen voor Park21 werden gelanceerd. Ik was trouwens geen lid van LTO, maar raakte in gesprek met collega’s die ook waren ingetekend in de plannen.
‘De landbouworganisatie was mordicus tegen, maar wij wilden het gesprek met de gemeente best aangaan. Onder de naam van Agro Nova zijn we toen een eigen belangengroep gestart. In het begin schuurde dat wel. Toenmalig afdelingsvoorzitter Peter Baars heeft me destijds benaderd voor een bestuursfunctie. Daar heb ik toen ja op gezegd.’
Van Schie: ‘De traditie is dat een nieuwe bestuurder eerst een jaar meedraait om te wennen en om zijn of haar plek te vinden. Dat ik vervolgens toch Park21 in mijn portefeuille kreeg, was vrij logisch. Ik had me flink vastgebeten in dat dossier en het idee was ook dat ik voor verbinding zou zorgen tussen de voor- en tegenstanders. Ik blijf altijd de dialoog zoeken, dus die rol paste me wel. Wat dat betreft is Peter iets daadkrachtiger. Hij laat sneller merken dat de grens is bereikt.’
Könst: ‘Zo ben ik zelf waarschijnlijk ooit ook in beeld geraakt voor het bestuur. Als melkveehouder vond ik dat ik het daar eigenlijk veel te druk voor had, maar op vergaderingen trok ik mijn mond zeker open. Op een gegeven moment heeft een bestuurder die afscheid wilde nemen, mij gevraagd of ik zijn functie wilde overnemen. Dat is een ongeschreven regel binnen onze afdeling: dat je zelf voor een opvolger zorgt. Het was ook gelijk een van de weinige keren dat ik een hele nacht niet heb kunnen slapen, zo bezorgd was ik. Waar was ik in hemelsnaam aan begonnen?’
Könst: ‘Ik heb me al redelijk vlot op de infrastructuur gestort. Ik was daar sowieso al scherp op, omdat we met ons eigen bedrijf verschillende percelen op grote afstand hebben liggen. Dat betekent dat ik altijd veel met de trekker over de openbare weg rijd. Dan is het wel zaak dat al die wegen toegankelijk zijn en blijven voor het landbouwverkeer. Daar heb ik me altijd sterk voor gemaakt.’
Van Schie: ‘Tot korte lijnen met de verantwoordelijke ambtenaren aan toe. Peter is heel stipt. Op een gegeven moment weten ze dat hij niet zomaar aan de telefoon hangt.’
Könst: ‘Zelf staan ze er op het gemeentehuis niet altijd bij stil, maar als boeren en loonwerkers plotseling en onaangekondigd vele kilometers moeten omrijden, omdat een kruising bijvoorbeeld is afgesloten, dan zorgt dat voor veel boosheid en ergernis. Door snel voor te sorteren, kan dat worden voorkomen. Daar is iedereen bij gebaat.’
Van Schie: ‘De plannen zitten in een impasse. We hebben de gesprekken enkele jaren geleden gestaakt. Beloftes werden niet nagekomen, plannen werden eenzijdig aangepast en de onzekerheid voor de agrarische sector blijft onverminderd groot. We hebben de gemeente opgeroepen om concreet met voorstellen te komen hoe ze de aanleg van het park voor zich ziet. Zolang dat niet helder is, heeft verder praten geen nut.’
Könst: ‘Ik had de onderhandelingen eigenlijk al eerder willen afbreken, maar Ton is meer van de dialoog. Die houdt de deur open en blijft in gesprek. Daar is ook iets voor te zeggen, maar voor mij is het eerder klaar.’
Van Schie: ‘Dat snap ik. We hebben lang genoeg geprobeerd om vooruitgang te boeken. Dat is trouwens mede mijn reden om te stoppen bij de afdeling. Ik wil voorkomen dat ik afstomp. Daar komt bij dat ik als gewestelijk portefeuillehouder voor duurzame energie bestuurlijk mijn handen al vol heb. Het is mooi dat we nieuwe jonge en energieke bestuurders hebben gevonden die de kar willen trekken.’
Könst: ‘Dat is hard nodig. We moeten blijven uitleggen waar we als sector voor staan. Die kennis is geen vanzelfsprekendheid meer. We moeten ons geluid laten horen op het gemeentehuis en in de lokale politiek.’
Könst: ‘De druk op de ruimte blijft onverminderd groot. Verder is de brakwaterwinning een heikel punt. Waterleidingbedrijf PWN wil onderzoeken of het mogelijk is om water van 100 meter diep op te pompen om de drinkwatervoorziening op de lange termijn te garanderen. Dat heeft grote consequenties voor de agrarische sector en de regels die dan gaan gelden voor werkzaamheden op het land. Op zulke dingen moeten we scherp blijven.’
Peter Könst
Ton van Schie