Vorige week zondag kreeg ik het trieste nieuws dat oud-LTO Noord- en vakgroepvoorzitter Siem Jan Schenk is overleden. Ondanks dat ik wist dat hij ernstig ziek was, was het een enorme schok en het definitieve besef dat hij er niet meer is. We gaan hem missen.

Het was niet zo dat ik hem dagelijks sprak. Dat hoefde ook niet. Hij bezat een heel fijne eigenschap. Je hebt van die mensen die na hun carrière precies weten hoe de wereld in elkaar steekt en de dan zittende bestuurders ongevraagd vanaf de zijkant vertellen wat zij allemaal moeten doen. Zo was Siem Jan niet. Gevraagd wilde hij je best van advies voorzien, maar hij maakte er dan de opmerking bij: ‘Ik zit er niet helemaal in, dus mijn advies is op basis van de kennis die ik heb. Ik snap het dus ook als je andere keuzes maakt.’ Die zin typeert voor mij iemand die een echte bestuurder en leider was. 

Siem Jan was niet iemand die vooral geloofde in zijn eigen gelijk. Hij wist dat voor meningsvorming kennis nodig is. Ook die van anderen. Net als de realiteitszin dat de wereld complex in elkaar steekt, makkelijke oplossingen niet bestaan en keuzes maken altijd bij iemand leidt tot teleurstelling. Maar hij wist ook dat niet besluiten leidt tot meer teleurstelling op de lange termijn. Daarom pakte hij door als het nodig was.

Moeilijke besluiten kun je alleen nemen als je draagvlak hebt. Siem Jan was boer in hart en nieren. Dat straalde hij uit, daar was hij trots op. Dat maakte dat leden hem het vertrouwen gaven om zijn diverse rollen vanuit draagvlak te mogen doen. Voor Siem Jan was dat ook een belangrijke voorwaarde om zich ergens voor in te zetten: draagvlak. Net als dat hij de overtuiging moest hebben dat hij aan iets werkte waar het verschil kon worden gemaakt. Dat heeft hij op veel fronten gedaan. Ik ben hem daar dankbaar voor.

Het is fijn om hem te hebben leren kennen en van hem te leren. Als bestuurder, als mens en als collega-boer. Ik wens de familie heel veel sterkte met het verlies van een heel dierbaar mens.