Eindelijk was het dan zover: aaneengesloten dagen met mooi weer. Dat zorgde naast bestuurlijke drukte ook voor flink wat drukte op het eigen bedrijf.

We hebben gras geoogst, het maiszaad zit in de grond en het land is deels voorzien van mest. Dat laatste levert overigens de nodige frustratie op. Hier aan de keukentafel werd flink gemopperd en was er onbegrip. 

Waar we tot voor kort nog mest konden aanvoeren om onze gewassen te laten groeien, moesten nu flink wat vrachtwagens met mest ons erf verlaten. Het gevolg: een dikke rekening, de putten nagenoeg leeg en te weinig mest om de volgende snedes gras van voldoende nutriënten te voorzien. Wat voor mij geldt, geldt voor vele boeren en tuinders. Het wordt steeds lastiger om op basis van goed management aan alle opgaven en maatschappelijk vraagstukken die er liggen invulling te geven.

Wij doen mee aan een DAW-project gericht op de bodem. Vanuit dat project had ik twee deskundigen aan de keukentafel zitten. Ook zij spraken hun zorg uit. Politieke keuzes die gepaard gaan met generiek beleid op basis van emotie en niet op basis van wetenschap leiden tot schade. In het geval van de bodem kost dat vele jaren om het te herstellen. Terecht dat de vakgroepen samen met de ketenpartijen zich nu volop richten op het ministerie, om te zorgen dat in het achtste actieprogramma Nitraatrichtlijn wel handelingsperspectief komt om te werken goed bodembeheer, waterkwaliteit en mooie agrarische producten. 

Het geldt niet alleen voor het thema bodem. Boeren en tuinders willen op tal van onderwerpen hun ondernemerschapskwaliteiten en vakmanschap inzetten. Wij willen bijdragen aan oplossen van maatschappelijke vraagstukken. Uiteraard wel vanuit de basis dat wij boeren en tuinders zijn. Wij staan aan de basis van lekker eten en mooi groen als planten, bloemen en bomen. Daar zijn we goed in, dat doen we liefst en daar zijn we trots op. Bijna drieduizend spandoeken bij leden benadrukken dat nog eens.