Het lijkt wel of de wereld een beetje stilstaat, niet alleen in de vakantieperiode maar ook in afwachting van nieuw beleid door een nieuwe en nogal andere regering.

De eerste tekenen zijn er wel, namelijk een vlotte verlenging van het uitrijseizoen mest. Ook viel me de voorgenomen vergunningverlening voor PAS-melders op, op basis van passende beoordeling. Wettelijk is geregeld dat PAS-melders moeten worden geholpen, dit is dus een voorwaarde voordat er met gebiedenbeleid gestart kan worden. Zou dit het einde zijn van de status quo? Kunnen we als landbouw eindelijk (voorzichtig) naar de toekomst kijken?

Het is bijna niet meer op te sommen welke stappen de Nederlandse landbouw al heeft gezet om efficiënter en natuurvriendelijker te produceren. Daarom hebben we onze eigen visie nodig. Hoe willen we als landbouw zelf de toekomst in? Daar kunnen we al een flinke voorzet voor geven.

Werk als sectoren samen met betrekking tot grond en mestplaatsing. We hebben zoveel mogelijk landbouwgrond nodig, afwaarderen van grond zal nooit een positief effect hebben. Daarnaast kan er gebruikgemaakt worden van de ruimte die de stoppers geven. En we gaan vooral door met innovaties die emissies beperken en studiegroepen zoals vruchtbare kringloop.

Juridische borging is er onderdeel van. Zodat vergunningverlening een normaal proces wordt en dat niet iedere ontwikkeling weer voor de rechter gesleept wordt.

Ik hoop altijd op doorontwikkelen naar de toekomst, net zoals het muziekweekend bij ons in het dorp waar jarenlang Normaal optrad. Op het moment dat dit stopte, kwam de kans om te veranderen en startte men met de Britse rockgroep Status Quo. Dit was de start van een nieuwe en succesvolle periode en dat wens ik onszelf als landbouw ook toe. Dus na een status quo, een landbouw die klaar is voor de toekomst.