Boeren slaan alarm om dodelijk kruid voor dieren

  • LTO Noord
  • Kalverhouderij
  • Melkveehouderij
  • Paardenhouderij
  • Schapenhouderij

Het giftige jakobskruiskruid verspreidt zich snel in Nederland. Deze gele bloemen kunnen dodelijk zijn voor dieren zoals paarden en koeien. LTO Noord slaat nu alarm en roept overheden op werk te maken van de aanpak.

Er zijn brieven geschreven naar de 9 provincies in het LTO Noord-gebied, Rijkswaterstaat, ProRail en de waterschappen.

‘De gezondheid van dieren staat voorop. Ze kunnen ernstig ziek worden of zelfs overlijden door Jakobskruiskruid. Biodiversiteit is belangrijk, maar giftige planten moeten we weren. Overheden moeten specifieke maaibeleid hanteren op plekken met veel Jakobskruiskruid’, aldus Bert Zandman, voorzitter LTO Noord regio Oost.

Maatregelen

Jakobskruiskruid komt overal voor, zoals in bermen, langs sloten, spoorlijnen, natuurterreinen en bouwterreinen, vaak grenzend aan percelen van boeren. Dit vormt een constante dreiging. LTO Noord roept op tot actieve maatregelen om de verspreiding van Jakobskruiskruid vanaf deze locaties naar aangrenzende agrarische gronden te voorkomen. Specifiek wordt gevraagd om bufferstroken van 50 meter rond agrarische percelen te hanteren waar de plant niet voorkomt of niet mag bloeien.

Percelen onbruikbaar

Jakobskruiskruid bevat pyrrolizidine alkaloïden (PA’s), die giftig zijn voor dieren. Wanneer dieren hooi eten dat besmet is met deze plant, kunnen zij ernstige leverschade oplopen en zelfs overlijden. Boeren doen er alles aan om besmetting van voer door jakobskruiskruid te voorkomen. Zo controleren zij regelmatig de percelen op de aanwezigheid ervan, en steken zij het uit indien mogelijk. Ook vindt er bestrijding plaats indien dit mogelijk is. Dit kost geld en veel extra tijd. Soms is deze druk van jakobskruiskruid zo groot dat percelen niet eens meer bruikbaar zijn voor dieren.

Biodiversiteit

De bestrijding van Jakobskruiskruid staat op gespannen voet met de wens voor meer kruidenrijk grasland. De plant gedijt goed op zandige bodems en kale plekken, waardoor kruidenrijke graslanden de groei van deze plant bevorderen. Dit kan boeren terughoudend maken om over te stappen op kruidenrijk grasland. Daarnaast is bestrijding vaak niet mogelijk in deze percelen vanwege hun kruidenrijke karakter.