'We moeten samen, met één geluid, naar buiten treden en blijven samenwerken. Ook moeten we goed kijken wie het beste de boodschap kan overbrengen.' Dat zegt chrysantenteler David van Tuijl in de rubriek 'Wij van LTO Noord.

Naam: David van Tuijl (49)
Bedrijf: chrysantenkwekerij
In: Zaltbommel (GD)
Lid: ‘altijd al’

Wat voor bedrijf heeft u?

‘Samen met mijn broer en neef run ik chrysantenkwekerij Linflowers in de gemeente Zaltbommel. We telen jaarrond chrysanten op vier locaties: twee in Brakel, één in Nieuwaal en één in Zuilichem. Samen beschikken we over 22 hectare onder glas en telen we zo’n 60 miljoen stelen per jaar die we voornamelijk via de veiling verkopen. Onze chrysanten worden door heel Europa verkocht.

‘Mijn broer, neef en ik zijn verantwoordelijk voor ieder een eigen locatie. We worden daarin bijgestaan door mijn zoon. Hij doet de verkoop. We hebben het hele jaar voor 50 fte’s mensen aan het werk.’

Waar komt de naam Linflowers vandaan?

‘Mijn vader Leendert van Tuijl is de oprichter van ons bedrijf. In het dorp werd hij ‘Lin’ of ‘Linneke’ genoemd. Ter nagedachtenis aan hem hebben we ons bedrijf Linflowers genoemd. We wilden samen, met één naam, naar buiten toe treden, omdat we ook internationaal opereren.’

Wat zijn de toekomstplannen voor uw bedrijf?

‘Door de jaren heen hebben we in de bedrijfsvoering best wat stappen gezet. We zijn begonnen met 3 hectare onder glas en telen nu op 22 hectare onder glas. De komende jaren gaan we ons nog meer focussen op de kwaliteit van onze producten. Zo hebben we op één locatie een vacuümkoeler geïnstalleerd waardoor de chrysanten langer houdbaar zijn. Dat willen we ook op de andere locaties gaan doen.

‘Het is best een onzekere tijd met deze huidige wet- en regelgeving en de hele energietransitie. De glastuinbouw heeft de ambitie om in 2040 klimaatneutraal te zijn. Als bedrijf hebben wij in het kader daarvan al veel gedaan, maar vanwege de wet- en regelgeving en bijvoorbeeld netcongestie is het lastig om nog meer stappen te zetten. Je zit een beetje tussen wal en schip. Welke kant gaat de overheid op?’

Waarom bent u lid van LTO Noord?

‘Ik ben altijd wel van de collectieve gedachtegang geweest. Als je niet lid bent, dan word je uiteindelijk slachtoffer van de wet- en regelgeving. Je hebt een spreekbuis nodig die voor je belangen opkomt.

‘Om die reden ben ik ook bestuurslid van Glastuinbouw Nederland. Samen moeten we ons sterk maken, want als we niet uitkijken, zijn wij straks de tweede pulsvisserij van Nederland. Dan wordt je bij wijze van met één pennenstreek aan de kant gezet.’

Welke inzet verwacht u de komende jaren van LTO Noord?

‘Dat LTO blijft samenwerken met andere belangenorganisaties. We moeten samen, met één geluid, naar buiten treden en blijven samenwerken. Ook moeten we goed kijken wie het beste de boodschap kan overbrengen. Als het bijvoorbeeld over energie gaat, laat Glastuinbouw Nederland dan het woord doen. Gaat het over bestemmingsplannen of iets in die trant, laat LTO dan het woord doen. We moeten dat goed afstemmen met elkaar.’

Wat zijn in uw ogen belangrijke thema’s

‘Gewasgezondheid en -bescherming, de snelheid waarmee de overheid bepaalde middelen uitfaseert en de traagheid van de toelating van nieuwe middelen. Dat is een spanningsveld.’